Ένα χρόνο μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η Ουάσινγκτον Ποστ σταχυολόγησε τις αντιδράσεις των ηγετών της διεθνούς κοινότητας, όταν έμαθαν την εισβολή των ρωσικών αρμάτων μάχης στο ουκρανικό έδαφος. Από τις πιο εντυπωσιακές ήταν οι βρισιές που εκστόμισε για τον αρχηγό του Κρεμλίνου, ο τότε επικεφαλής της Ντάουνινγκ Στρητ 10, στο Λονδίνο.
Ήταν νύχτα όταν οι συνεργάτες του πρωθυπουργού της Βρετανίας Μπόρις Τζόνσον του τηλεφώνησαν και τον ξύπνησαν για να τον ενημερώσουν ότι ο Ρώσος πρόεδρος είχε βάλει σε εφαρμογή την «ειδική στρατιωτική επιχείρηση», όπως την είχε αποκαλέσει προαναγγέλλοντάς την. Αγουροξυπνημένος ο βρετανός πρωθυπουργός ξέσπασε σε βρισιές: «Τον γαμ@@@νο μ@@@@», είπε.
Ο Τζόνσον, είχε στενή σχέση με τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι και με πολύ σθεναρό τρόπο είχε ζητήσει από το ΝΑΤΟ να ενισχύσει την υποστήριξή του προς την Ουκρανία. «Με αηδίαζε η γλώσσα του, τα ψέματά του, η επιθετικότητά του», είπε ο Τζόνσον για τον Πούτιν. «Είχα αηδιάσει με τον Πούτιν. Είχα αηδιάσει με αυτό που έκανε. Με αηδίαζε η γλώσσα του, τα ψέματά του, η επιθετικότητά του. Πίστευα ότι όλο αυτό το πράγμα ήταν αποκρουστικό, αλαζονικό, σοβινιστικό, λάθος».
Στη συνέχεια ο Τζόνσον τηλεφώνησε στον Ζελένσκι να τον ρωτήσει τι γίνεται. Εκείνος του είπε ότι η κατάσταση ήταν «απολύτως τρομακτική». «Τα τανκς πλημμυρίζουν τις περιοχές γύρω από το Κίεβο από διάφορες κατευθύνσεις». Του είπε ότι οι Ουκρανοί αμύνονταν όπως μπορούσαν, αλλά σθεναρά και αμέσως του ζήτησε όπλα. «Δώστε μου βοήθεια» του είπε.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός είπε ακόμα ότι εντυπωσιάστηκε από τον τρόπο που προσέγγισε το ζήτημα ο Ζελένσκι, και κυρίως από το ότι δεν μετέφερε την πρωτεύουσα του κράτους σε κάποιο σημείο πιο ασφαλές, όπως το Λβιβ, που ήταν ανατολικότερα. Πάντως και το Λβιβ βομβαρδίστηκε, ωστόσο το Κίεβο κόντεψε να καταληφθεί.
«Του λέω, ό,τι κι αν κάνεις, μην αφήσεις τους Ρώσους να σε βγάλουν από τη μέση. Εσείς είστε η αντίσταση. Ο αγώνας της Ουκρανίας πρέπει να συσπειρωθεί γύρω σας» είπε ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας ότι συμβούλεψε τον Ζελένσκι και τον ρώτησε εάν θα μπορούσε να κάνει κάτι για την προστασία ή τη μετεγκατάστασή του. Αλλά ο Ζελένσκι ήταν κάθετος: «Όχι, είμαστε μια χαρά. Χρειαζόμαστε μόνο όπλα».
